سیدحسن موسوی چلک در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در هر کشوری برای مدیریت هوشمند حوزه اجتماعی از همه ظرفیت‌ها باید به موقع و درست استفاده شود.
به دلیل زلزله‌های با بزرگای 4.9، 5 و 5.1 تعداد رخداد به صورت قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. تعداد زلزله‌های رخ داده در منطقه به ازای زمان بیت‌اللهی با اشاره به تغییرات تعداد زلزله‌ها در بازه‌های یک ماهه در اردل، یادآور شد: قبل از رخداد زلزله 4.6 روز 10 مهرماه تغییر قابل ملاحظه‌ای در رژیم لرزه‌خیز
وی ادامه داد: به طور طبیعی هر کس که ظرفیت رسانه را برای اعمال مدیریت هوشمند اجتماعی نادیده بگیرد، هوشمند نیست؛ چراکه معتقدم رسانه یک ظرفیت بسیار خوب در عرصه مدیریت هوشمند اجتماعی است.
ز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در عین حال خاطر نشان کرد: در سال‌های 2007، 2010، 2014 و 2016 به دلیل زلزله‌های با بزرگای 4.9، 5 و 5.1 تعداد رخداد به صورت قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. تعداد زلزله‌های رخ داده در منطقه به ازای زمان بیت‌اللهی با اشاره به تغییرات تعداد زلزله‌ها در بازه‌های یک ماهه در
موسوی چلک با اشاره به دو نقش اطلاع‌رسانی و مطالبه‌گری اجتماعی در رسانه، افزود: رسانه برای اینکه بتواند در این حوزه کار کند مستلزم سیاست‌گذاری مناسب در حوزه اجتماعی بوده که در حال حاضر خلاء آن در کشور احساس می‌شود.
سیاست رسانه‌ای در حوزه آسیب‌های اجتماعی نداریم
مشاور رئیس سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه سیاست رسانه‌ای در حوزه آسیب‌های اجتماعی نداریم، گفت: این سیاست‌گذاری رسانه‌ای نیز بر مبنای دانش ارتباطات اجتماعی و بر مبنای شرایط فرهنگی حاکم بر جامعه‌ای بوده که قرار است اخبار آن منعکس شود.
وی اضافه کرد: ما نیازمند یک سیاست‌گذاری کلان در حوزه‌های رسانه و اجتماعی هستیم؛ بنابراین به دلیل نداشتن این سیاست، همیشه جزیره‌ای و لحظه‌ای عمل می‌کنیم.
موسوی چلک عنوان کرد: رسانه‌ها در حوزه اطلاع رسانی وظیفه افزایش اطلاعات مخاطبان خود نسبت به حوزه اجتماعی، آشنایی مردم با قوانین و مقررات، معرفی منابع اجتماعی در منطقه و کشور و شناخت مسئولیت‌های سازمان‌ها در حل موضوعات شیوع پیدا کرده را دارند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران گفت: اگر رسانه‌ها این وظایف را به درستی انجام ندهند در شرایط کنونی با افزایش سرعت دسترسی مردم به اطلاعات و ارزان و آسان‌تر شدن آن، ناهوشمند خواهند بود.
وی در ادامه گفت: اگر مطالبه‌گری در حوزه رسانه صورت بگیرد، شفافیت بیشتر شده و بهبود عملکرد نیز بهتر اتفاق می‌افتد و پاسخگویی مدیران نسبت به آنچه که وظایف قانونی شان است افزایش می‌یابد.
سیاست دنیا در بحث خودکشی، بیان جزئیات آن نیست
مشاور رئیس سازمان بهزیستی کشور افزود: سیاست دنیا در بحث خودکشی، پرداختن مستقیم به جزئیات خودکشی و یا اقدام به خودکشی نیست؛ چراکه بیان جزئیات آن در شرایط فرهنگی هر کشور تأثیرگذار است، به همین دلیل وقتی رسانه یک موضوعی را اطلاع‌رسانی می‌کند بلافاصله برچسب سیاه‌نمایی می‌خورد.
موسوی چلک گفت: خبرنگاران و رسانه‌ها یک دماسنج اجتماعی هستند که نباید اجازه داد این دماسنج، عددی غیرواقعی را نشان دهد بنابراین نیاز داریم که در یک جا به ما مسئولین هشدار داده شود و در جایی دیگر نیز آژیر کشیده شود.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران با بیان اینکه در بحث آسیب‌های اجتماعی باید آژیر کشید، عنوان کرد: در گذشته با تردید در مورد آسیب‌های اجتماعی حرف می‌زدیم و دلیل همه مشکلات کنونی ما، جلوگیری از بیان آسیب‌ها و عدم آژیر کشیدن و مداخله به موقع و تخصصی در گذشته است.
وی تأکید کرد: مردم، محور مدیریت اجتماعی هستند و در این بخش اگر این موضوع را بپذیریم درِ کلانتری یا دادگستری باید آخرین دری باشد که به روی ما باز می‌شود.
موسوی چلک بیان کرد: ما هنوز به اینجا نرسیده‌ایم که باید درباره مسائل اجتماعی، شفاف و صادقانه با مردم صحبت کنیم. این صداقت باعث می‌شود مردم نیز مشارکت کنند؛ کاهش آسیب‌های اجتماعی مستلزم مشارکت مردم است.
نگاه امنیتی سیاسی به حوزه اجتماعی
مشاور رئیس سازمان بهزیستی کشور نگاه امنیتی ـ سیاسی به حوزه اجتماعی را یک اشتباه دانست و تصریح کرد: راه درست این است که به رسانه اعتماد کرده و نشست‌های مسئولان با اصحاب رسانه بیشتر شود.
وی اظهار کرد: باید بپذیریم که هیچ کشوری در حوزه آسیب‌های اجتماعی موفق نمی‌شود مگر اینکه مردم مشارکت کنند و برای مشارکت مردم، باید آنان را حساس کرد و برای ایجاد این حساسیت نیز یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌ها، رسانه ها هستند.
موسوی چلک افزود: برای ایجاد امنیت، آن را با رویکرد اجتماعی می‌توان پایدار کرد؛ در غیر اینصورت باید به دنبال هر فردی یک پلیس وجود داشته باشد و سر هر کوچه‌ای نیز باید یک کلانتری تأسیس کرد.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران امکانات دفاعی را یک پشتوانه دانست و گفت: ما آن را نفی نمی‌کنیم ولی چیزی مهم‌تر از سرمایه اجتماعی، اعتماد و مشارکت اجتماعی برای یک کشور یا جامعه برای داشتن امنیت اجتماعی پایدار وجود ندارد.
انتهای پیام
