به گزارش ایسنا، هوشنگ ظریف 17 اسفند 98 در سن 81 سالگی درگذشت. فوت این هنرمند مصادف شد با دوران شیوع ویروس کرونا در کشور؛ از این‌رو متاسفانه آن‌طور که شایسته‌ی جایگاهش در موسیقی بود، امکان برگزاری مراسم برایش وجود نداشت و بزرگداشتش هم به همین علت، به بعد موکول شد.
ر لغو برگزاری رویدادهای ورزشی در مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کردستان بیان کرد: تنوع اقلیمی و آب و هوای معتدل کوهستانی زاگرس موجب شده که این منطقه زادگاهی برای رویش بیش از دو هزار گونه گیاهی باشد و اکثر مردم این دیار نیازهای غذایی خود را از گیاهان بهاری تامین می‌کنند. اما با توجه به اینکه مش
بیماری چند سالی بود که گریبان‌گیر هوشنگ ظریف شده و امکان ادامه فعالیت هنری را از او سلب کرده بود؛ هرچند او در سال‌های فعالیت هنری، با آثاری که از خود به جا گذاشت و همچنین تربیت هنرمندانی چون حسین علیزاده، داریوش طلایی، ارشد طهماسبی، حمید متبسم و... در حقیقت دینش را به موسیقی کشور ادا کرده بود.
دستان وجود دارد که گونه‌های شاخص آن شامل کنگر، ریواس و شنگ غازیاغی انواع تره و پیاز کوهی است. نقشبندی در پایان از مردم خواست به طبیعت احترام بیشتری گذاشته و از تخریب و آسیب رساندن به طبیعت خودداری کنند تا رویشگاه‌های ویژه طبیعی استان با خطر انقراض و نابودی مواجه نشوند و همچنین در صورت مشاهده هرگونه
هوشنگ ظریف بیش از 5٠ سال از عمرش را به آموزش موسیقی پرداخت و رد پای پررنگی در تاریخ موسیقی ایران بر جای گذاشت. ظریف با بهره‌گیری از محضر استادانی چون علی‌اکبرخان شهنازی، روح‌الله خالقی، موسی و جواد معروفی، چنان مهارتی در نواختن «تار» کسب کرد که نه تنها در ایران که در خارج از کشور هم به نامی شناخته شده بدل شد.
اکنون در یک ویدیو سخنانی از این هنرمند در نشست پژوهشی ساز تار که به همت مدیریت موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری برگزار شده بود، نمایش داده می‌شود.
ظریف در این ویدیو با صمیمیتی خاص درباره اینک ه چگونه تار را فراگرفته است، عنوان می‌کند: «هفت یا هشت سال داشتم که از رادیو صدای ساز لطف‌الله مجد را می‌شنیدم و از این ساز خوشم آمد. زنده‌یاد خالقی که در سال 1328 هنرستان موسیقی را تأسیس کردند، دانش‌آموزان را از پنجم ابتدایی ثبت نام می‌کردند. من هم زمانی که کلاس چهارم را تمام کردم در سال پنجم به هنرستان رفتم که ایشان از من درباره ساز مورد علاقه‌ام سوال کردند و من هم گفتم که ساز تار را بسیار دوست دارم؛ به همین دلیل او مرا به کلاس موسی معروفی فرستاد.
در دورن لیسانس هم در خدمت استاد علی اکبر شهنازی بودم. کلاس دهم متوسطه که بودم آنقدر تار را دوست داشتم که به صورت بداهه نیز آن را می‌نواختم.
در آن زمان یک نفر از کشور فرانسه به هنرستان آمد که ضبط کوچکی هم همراه داشت و از من خواست قطعه را بنوازم که آن را ضبط کند. به فرانسه که رفته بودم پشت یک مغازه یک صفحه سی و سه دور تصویر زنده‌یاد استاد کسایی و بهاری را به همراه عکس خودم در کمی پایین‌تر دیدم. این صفحه را خریدم و وقتی گوش کردم متوجه شدم همانی است که آن فرد فرانسوی از من خواسته بود برایش بنوازم.»
در ادامه می‌توانید ویدیو صحبت‌های زنده‌یاد هوشنگ ظریف را مشاهده کنید:
انتهای پیام
